Category Archives: Clubes de lectura
Fahrenheit 451 de Ray Bradbury
Imos falar da novela máis terrorífica para os amantes dos libros.
Nos anos 50 do século XX, o marco da guerra fría, con Stalin, McCarthy e a cacería de comunistas por EEUU, Ray Bradbury escribe unha novela na que se abordan temas como a censura, a paranoia social, as denuncias, a liberdade, a cultura e a desaparición dos libros.
Nesta obra, sen dúbida una das mellores de Bradbury, os bombeiros son o eixe maligno da historia, son o dictador dun futuro opresor, onde, irónicamente, traballan para provocar incendios no canto de apagalos. Porque a súa misión é buscar libros e queimalos. Si é necesario, ata as casas que os gardan coa persoa que hai dentro. Son pirómanos da cultura. Xa que os libros están prohibidos porque fan pensar, co cal impídennos a felicidade, nun mundo onde hai que ser feliz por forza.
Pero Farenheit 451 é, antes que crítica social, unha obra literaria, onde acompañamos ao bombeiro Guy Montag que, sen entender a razón e case sen darse conta, comeza a roubar algúns dos libros que debe queimar – porque é o modelo de ser humano que nace con curiosidade polas cousas – e os oculta na casa que comparte coa súa esposa Mildred, unha deprimida e consumista cidadá desa sociedade, xa incapaz de recordar como se coñeceron.
E a partir de aí, como xa imaxinan, comeza toda a aventura, que é inesquecible e aterradora. É aterradora porque sabemos que esta historia, desgraciadamente, existe, segue e seguirá existindo, porque cando o ser humano queda inerme, ser débil é a pose por natureza, e ser invadidos pola ignorancia é a única saída posible.
Pero sempre haberá persoas como Montag, que posúe interese polo que lle rodea e élle inevitable preguntarse polas cousas que sustentan a súa vida. Para el, é imposible negarse a ir ata o fin do mundo para conseguir o que busca: a verdade, ou polo menos o seu parte de verdade. É o bombeiro que si quere pensar.
Bradbury acertou como un visionario nesta novela, onde a xente vive encerrada nas súas casas, onde hai enormes televisións que aportan só distracción básica e calquera cousa que distraia o pensamento e faga non pensar. Tamén nos fala co corazón nas mans, xestando esa gran ironía que é escribir precisamente o que para el mesmo sería o maior dos horrores: A destrución da escritura.
A idea final de Fahrenheit 451, que non lles vou a contar, é quizá a mellor demostración de amor entre lector e literatura que se escribiu no último século. Todo isto nunha estrutura clásica en tres actos, e con forma de aventura. Non se pode dar máis, hai que quitarse o chapeu e poñela entre as obras mestras.
Está dispoñible na túa biblioteca e tamén para préstamo virtual en GaliciaLe.
Os clubs de lectura lemos a Carvalho Calero para #DesconfinarALingua
Nas Bibliotecas Municipais da Coruña puxemos en marcha a campaña #DesconfinarALingua, do 11 ao 17 de maio para celebrar o Día das Letra Galegas neste distópico 2020. Unha ocasión para coñecer, usar e vivir a lingua con normalidade e sen filtros en todos os ámbitos e situacións. Unha semana que estivo chea de actividades que combinaron a homenaxe á figura de Don Ricardo Carvalho Calero coa potenciación do idioma como lingua de creación.
As Bibliotecas lanzamos unha chiscadela a todos os galegos e galegas para cubrir a boca neste 17 de maio coas máscaras diversas da creación en galego. As máscaras, que cobren a nosa faciana hoxe para abrir horizontes abertos mañá. Tamén así os libros, a música, o pensamento, nos achegan mundos, propostas, escenarios, realidades que amplían as nosas propias. Unha auténtica oportunidade para recomendar e difundir toda a creación en galego, especialmente aquela contemporánea e que está máis viva.
Esta é a resposta que nos estades a dar, se clicades enriba da imaxe, veredes as fotografías recollidas no noso álbum en Flickr de #DesconfinarALingua:
Dende os Clubs de lectura das Bibliotecas Municipais da Coruña traballamos en conxunto e abrimos unha xanela para compartir e facervos partícipes dunha chea de iniciativas para darvos a coñecer a figura e a personalidade de Ricardo Carvalho Calero e a creación en galego.
Velaí vai unha mostra das nosas propostas:
Preparouse unha completa guía de lectura, unha escolma de Poemas Carvalho Calero e mesmo un vídeopoema de “Ferrol”, versos onde autor lembra con moita nostalxia a nenez na súa cidade natal:
A semana comezou ca lectura conxunta nos nosos clubs das BMC dun relato da escritora María Reimondez , “A esencia da cidade” (de descarga libre e gratuita na web de Xerais). Tivemos a grande sorte de ter un Encontro virtual coa autora o xoves 14 de maio, onde poidemos facerlle todas aquelas preguntas que nos suscitou a lectura do seu relato autobiográfico.
Elaborado polo grupo de Teatro Lido da Biblioteca Sagrada Familia, gravouse o “Noticiario Letras Galegas” arredor da figura de Carvalho Calero, indagando tanto na súa faciana como escritor, investigador, profesor e mesmo como persoa. En clave de humor pero sen por iso restar seriedade ao contido:
Axudamos a #DesconfinarALingua apoiando á creación en galego e aos nosos autores e autoras como Lois Alcayde, Tamara Andrés, Andrea Barreira e Clara Vidal, que foron quen de achegarnos as súas recomendacións de literatura, música e cine en galego.
Continuamos coa presentación de “Vieiros de esperanza”, un documental de Antón Rodríguez Fernández, inédito na rede ata esta mesma semana, no que se ofrece un percorrido pola traxectoria vital do autor ferrolán a través da mirada dunha serie de persoeiros da cultura galega:
Desde o club de Clásicos da Biblioteca Castrillón leeron “O Galo”, relato incluído en “Contos da néboa” de Ánxel Fole, compañeiro de tertulias do autor ferrolán no lexendario café Méndez Nuñez de Lugo.
Os membrxs dos nosos clubs tiveron unha participación activa e destacada, non so cubrindo as súas facianas con portadas de libros en galego, tamén prestaron as súas voces para gravar algúns dos poemas mais recoñecidos de Carvalho:
Ir a descargar Poema: “Calquer lugar e bo para morrer” (lectora da Biblioteca Ágora)
Ir a descargar Poema: “”Viage” (lectora da Biblioteca Ágora)
Meu querido profesor, así comeza unha carta escrita por Mercedes Bueno, una alumna de Don Ricardo Carvalho Calero na facultade de Filosofía e Letras, e membro dun dos nosos clubs de lectura. Unha sentida homenaxe que reflexa mellor que nada a esencia e a magnitude dun dos autores que máis fixeron polo uso e a divulgación da lingua galega. Pechamos deste xeito tan fermoso unha semana repleta de actividades para festexar o Día das Letras Galegas na nosa rede de clubs de lectura:
Por todo esto hoxe, no seu día, quero dicirlle que todos os seus ensinos e o seu amor por Galicia, penetraron nos nosos novos corazóns e prenderon a chama. Os seus coñecementos e sabedoría marcaronnos o camiño da liberdade, a mesma que lle faltou a vostede nalgúns momentos difíciles da súa vida.
De seguro seguiremos a festexar o ano de Carvalho Calero máis adiante, así como a ler, recomendar, visibilizar as nosas Letras, no dixital e no presencial, cada día e como parte fundamental da nosa labor.
Clubs de lectura en corentena? Seguimos!
Os clubs de lectura das Bibliotecas Municipais da Coruña seguimos en tempos de corentena. Moitas das nosas compañeiras xa compartiron experiencias e lecturas neste blog nestas semanas. Seguimos a ler e a ter tertulias. Seguimos a compartir entre nós maneiras de facer, recursos, lecturas, alento e apoio mutuo. O dixital semella hoxe o máis corpóreo que podemos atopar. E o ben que nos fai! Vernos as caras, darnos azos, falar de literatura (a lectura como refuxio unha vez máis).
Os grupos de Café con libros da Biblioteca Os Rosales tivemos un parón. Un primeiro momento de desconcerto que nos impedía ler e debater. Seguiamos a falar a diario polo chat. A compartir recursos de información, cultura e ocio. A coidarnos. Pero o conto de Marta Sanz “Sherezade en el búnker” dounos pé á nosa primeira videoconferencia. Tertulia do grupo do luns. Tertulia do grupo do martes. E ata tertulia coa escritora. Eso si foi un agasallo e todo un empuxe para continuar coa nosa labor neste novo escenario.
Neste caso non lendo libros completos. Non temos acceso a eles na Biblioteca en papel nin o costume de ler grandes textos en dixital. Nin a concentración necesaria nestes tempos de pandemia… Pero sí lendo pequenos fragmentos, contos, relatos que imos atopando de xeito legal na rede (ademáis dalgunhas páxinas de cómic: que sería de nós sen Paco Roca en pixama!). Grazas a tantas editoras pola súa xenerosidade nestes tempos en que no todas as persoas lectoras teñen bibliotecas persoais ás que botarlle a man. Polo motivo que sexa. Tamén temos en conta as bibliotecas dixitais, coma GaliciaLe ou ebibliodacoruna aínda que case todas añoramos o papel e as apertas.
A segunda lectura foi “Tiempo sentido”. Un fragmento do libro de Andrea Köhler: “El tiempo regalado. Un ensayo sobre la espera” que editou Libros del Asteroide no ano 2018. Foi un texto moi reflexivo. Cheo de referencias que podían despistar ou interromper un pouco a lectura, pero que resultou marabilloso para comentar todas xuntas neste confinamento no que estamos inmersas. Todas subliñamos pasaxes que enriqueceron a posta en común. Unha lectura perfecta para estas semanas.
Continuamos con “Lejano”, outro fragmento accesible grazas a Libros del Asteroide. Un conto de Eduardo Halfón, que como comentan as compañeiras da Biblioteca Infantil e Xuvenil, forma parte do seu libro de relatos “El boxeador polaco“. Toda unha descuberta que deu lugar a tertulias moi amenas e ricas en temas a tratar e que co que quedamos coas ganas de seguir disfrutando da súa obra. Farémolo! Ademáis, as reflexións sobre o que son e como ler os contos fíxonos demorarnos na lectura e valorar este momento como unha oportunidade para achegarnos ao relato como peza literaria. Quen nolo ía dicir!
Tras tres textos actuais, dous contos clásicos: o relato inquietante de Edith Warton “En la plenitud de la vida” e o máis costumbrista, de Anton Chejov “La dama del perrito”, nos que se tocan os temas do amor, da súa construcción e do matrimonio como estructura pechada, clases sociais, etc. Todas estas reflexións levánnos a falar ata do poliamor!!! E é que nunca sabemos como imos relacionar lecturas nas tertulias. De “La dama del perrito” a “As estacións do lobo” de María Reimóndez, e de esta ao ensaio de “Pensamiento monógamo, terror poliamoroso” de Brigitte Vasallo. Aí queda iso.
E precisamente esta semana entregamos ás nosas lectoras dos dous grupos de Café con libros “A esencia da cidade” de María Reimóndez. Autora fundamental nas nosas Letras. Pronto contaremos máis… 😉
Xa temos textos na recámara para as próximas semanas. Para pechar un curso 2019-2020 tan tan atípico, no que o importante foi seguir atendendo ás persoas non conectadas ás redes sociais. Conseguímolo a través do chat, ese medio co que seguimos unidas a familiares e amigas. Unha ferramenta, que non substitúe o presencial (nin o pretende), que seguro pronto volverá, aínda que sexa aos poucos e con todas as medidas de seguridade precisas, pero que consegue que ninguén quede illado, sen rede de apoio. Os clubs de lectura somos todo o contrario. Os coidados no centro. A capacidade de reacción foi toda unha proba de resistencia e da necesidade destes grupos, vencellados ás nosas bibliotecas. Sigamos.
Para pechar o artigo, primeiro convidámosvos a seguir os enlaces para poder consultar as lecturas propostas. Cando reabramos, no noso catálogo poderedes ver a dispoñibilidade destas e outras recomendacións de lectoras e bibliotecarias pero, mentras tanto, convidámosvos a achegarvos a estas obras dispoñibles en formato electrónico:
- As estacións do lobo: https://ebibliodacoruna.odilotk.es/info/as-estacions-do-lobo-00048662
- pequeñas mujeres rojas: https://galicia.ebiblio.es/opac?id=00491773
- El boxeador polaco: https://galicia.ebiblio.es/opac?id=00435974
Lecturas dende o confinamento: Mujeres errantes
Van aló xa 50 días de confinamento, dende que o goberno decretara o Estado de Alarma. É agora cando empezamos a ver algo de luz e parece que a apertura das bibliotecas está cada vez máis preto pero mentras eso non aconteza moitos dos Clubs de Lectura da Rede non deixamos de ter actividade en todo este tempo.
O Club dos Luns de Fórum trasladamos as nosas reunións semanais ao entorno virtual e salvando as distancias co momento presencial os encontros sérvennos para seguir debatendo en torno ás lecturas e sobre todo a manternos en contacto, un acto de moito valor neste tempo tan longo de distanciamento social.
Cando entramos no periodo de confinamento estabamos en plena lecutra de La Habana en un espejo da periodista, profesora, bailarina e escritora mexicana, afincanda en Colombia, Alma Guillermoprieto. A novela trata de América Latina, da súa historia, da súa evolución e da súa Revolución. Alma Guillermoprieto preséntanos a vida de Latinoamerica a través dunha obra autobiográfica. La Habana en un espejo é a historia da reivindicación desta artista e unha reflexión acerca dun réxime, e o resultado é un relato cargado de paixón e de ira no que a autora consegue desentrañar os seus recordos cun pulso áxil e minucioso. Para unha reseña máis completa podedes consultar o post do noso compañeiro Enrique.
Xusto para o remate presentousénos a oportunidade da lectura do maravilloso relato da escritora madrileña Marta Sanz, Sherezade en el búnker, (de descarga libre e gratuíta), creado polo autora durante a pandemia e sobre o confinamento. Xa se falou do encontro que os clubs da rede mantiveron con Marta nun post anterior, que por se alguén no o leu recomendamos novamente que visitedes
Para a seguinte lectura houbo que tirar tamén de recursos dispoñibles na rede e decantámonos por Mujeres errantes de Pilar Sánchez Vicente, que a editorial Roca no seu día puxo a disposición dos lectores como descarga gratuíta.
A novela:
Greta Meier, famosa escritora Suiza afincada en Londres, volta á súa terra natal no último intento por deter a deriva dos seus días. Sorprendida pola repentina enfermidade da súa nai decide compensar as súas ausencias e numerosos enfrentamentos permanecendo os últimos días ao seu carón.
Sen embargo as últimas palabras sembran en Greta unha dúbida que deberá resolver, ¿quen é aquela muller se non é a súa verdadeira nai?. A única pista é unha foto na que aparece ata a que agora consideraba a súa nai xunto a outras mulleres na súa localidade natal, o barrio de Cimadevilla en Xixón. Polo que para descubrir a verdade, coas cinsas da defunta, Greta emprende viaxe a miles de quilómetros para descubrir as súas verdadeiras orixes nun pequeno pobo do norte de España.
Ao longo da novela podemos distinguir que trascorren tres tramas. A da investigación da propia protagonista para descubrir a súa verdadeira identidade onde toma un protagonismo especial o personaxe de Julia, unha pescadeira amiga da infancia da súa nai e chave para descubrir a verdade. A través dos recordos de Julia descubrimos o pasado do pequeno barrio de pescadores en torno aos anos cincuenta. Un barrio pobre, mariñeiro, no que cada un sobrevivía como podía, do que moitos tiveron que emigrar para sobrevivir como lle pasou á propia Julia e á nai impostora de Greta. Unha trama moi ben ambientada influencia das historias que á propia autora Pilar Sánchez Vicente lle contaba a súa avoa.
A segunda trama é a da propia infancia e vivencias de Greta en Zermat (Suíza) un precioso pobo suizo onde os ricos pasan as súas vacacións e a súa nai rexentaba unha tenda de recordos. Relata tamén en detalle como vive unha adolescencia rebelde que a conduce a súa fuxida a Londres onde se rodea de malas compañías, se adentra no mundo das drogas e roza o éxito como escritora pero non consegue manterse na cima polo seus malo hábitos, ata que finalmente se rehabilita.
E a terceira trama sitúase tamén no pasado, dentro dos recordos que Julia lle revela a Greta e que inclúe as lecturas das cartas entre esta e o seu amigo da infancia Guillermo convertido en Sacerdote e destinado en Nicaragua. Cartas nas que se detalla o xeito de vida do país sudamericano en torno aos anos sesenta, a réxime sandinista, os asasinato, etc.
Mujeres errantes fálanos de amor, difícil, complicado e destrutivo ás veces, do perdón e de algo moi importante: a procura das nosas orixes, sobre todo cando estamos perdidos no mundo. É en denitiva unha novela que resalta o papel das mulleres traballadoras e loitadoras e o papel que xogaron na emigración.
A autora:
Pilar Sánchez Vicente
Naceu en Xixón, en 1961. É historiadora de formación e traballa como profesional da información no Goberno do Principado de Asturias desde 1986. Tivo a honra de recibir o Premio “Adolfo Pousada” ás Iniciativas Innovadoras na Administración, no ano 2005. Actualmente desempeña funcións como arquiveira do Tribunal Superior de Xustiza de Asturias.
No ano 2011, o Consello Comarcal das Mulleres da Comarca da Sidra outorgoulle o Premio 8 de Marzo pola súa traxectoria persoal, profesional e humana. Tamén foi presidenta da Asociación Asturiana de Arquiveiros, Documentalistas e Museólogos ( AABADOM) da Asociación Profesional de Especialistas en Información ( APEI) e da Asociación de Escritores de Asturias ( AEA). Actualmente forma parte da Xunta Directiva da Federación de Sociedades de Arquivística, Biblioteconomía e Documentación ( FESABID).
Comadres (KRK, 2001) foi a súa primeira novela. Despois virían Gontrodo la hija de la luna (KRK, 2004) (ambas as dúas dispoñibles de forma gratuita); La diosa contra Roma (Roca, 2008) e Operación Drácula (KRK, 2010), a súa primeira novela negra, tamén dispoñible para a súa descarga en pdf. No ano 2013 publicou en Amazon Luciérnagas en la memoria, unha historia de exilio a cabalo entre Arxentina e Asturias. No ámbito da non ficción destaca a Breve historia de Asturias/ Historia Breve d’Asturies (Ayalga, 1986-VTP, 2006). Tamén publicou un cómic, El fantásticu viaxe de Selene (VTP, 2015) n’asturianu e inglés, onde comparte autoría no guión con Luz Pontón e conta cunhas magníficas ilustracións obra de Alba F. Starczewska. A súa última novela é Mujeres errantes (Roca Editorial, 2018) unha historia sobre a emigración e a identidade convertida nun best seller. En outubro de 2021 sairá á rúa La muerte es mía, publicada por Roca Editorial.
Agardamos poder voltar canto antes á normalidade, volver aos encontros presenciais na biblioteca dun xeito seguro, namentras seguiremos compartindo as nosas lecturas dende o confinamento.
Lecturas dixitais de 9 a 14 anos
Nestes tempos de confinamento, onde as lecturas prestadas na biblioteca vanse esgotando, e é difícil acceder a unha libraría física para a adquisición de novos tesouros literarios, as bibliotecarias queremos aportar o noso gran para facilitar esas viaxes tan necesarias nestes tempos, e non soamente para os maiores, a rapazada tamén precisa un desafogo, unha viaxe fantástica que os afaste destes días estraños e intensos emocionalmente.
Por iso creamos unha pequena guía para rapazas e rapaces de 9 a 14 anos con documentos que atoparán en formato dixital na plataforma de GaliciaLe. Libros en galego e castelán, que poderán ler online ou descargalos para o e-book ou tablet.
Ademais, gran parte desta escolma podédela atopar fisicamente nas nosas bibliotecas, por si á volta tendes esa necesidade imperiosa dos librómanos e queredes desfrutar do tacto e perfume do seu papel.
Lembrámonos moito dos e das participantes do Club Miúdo, un clube diferente, onde coñecemos autores e autoras da nosa terra e do resto do mundo, divertímonos cos libros e as novas tecnoloxías.
Un clube lúdico que abre unha nova porta literaria á rapazada para xuntarse e gozar ao redor dos libros.
Agardamos poder xuntarnos pronto! Todo sairá ben!
#QuedanaCasaeLe #ClubMiudo #CorunaenCasa
#MollámonosPoloLibro
Nesta situación tan excepcional como a que estamos a vivir, moitxs constatamos a vital importancia que ten a cultura para nós: podemos quedarnos nas nosas casas pero viaxar moi lonxe coa nosa imaxinación. As Bibliotecas non estamos abertas físicamente pero dende o espazo virtual estamos a ofrecer recursos de calidade para ler, entreter e formar. E agora que chega unha efeméride tan importante para nós, non podía ser menos.
Queremos compartir contigo a proposta que se desenvolveu no marco das Bibliotecas Municipais da Coruña para celebrar o Día do Libro, e convidarte a participar activamente da mesma.
Fixemos unha aposta pola visibilización do traballo e a reinvindicación da profesión, así como a necesidade de crear rede entre todos os axentes que formamos parte do mundo do libro: librarías, escritorxs, editorxs, ilustradorxs, narradorxs, bibliotecas e lectorxs. Arredor dese obxectivo, apostamos por lanzar unha chiscadela a cada un dos axentes do sector, do que formamos parte, a través dun video/spot que levará por lema: #mollamonospololibro.
SÚMATE Á CAMPAÑA:
Emprazamos a todo o mundo a mollarse e poñer en valor unha data tan relevante para as bibliotecas como é o Día do Libro. Se queres participar e sumarte á proposta, só tes que responder á pregunta: como te mollas ti polo libro?
Contamos coa túa aportación, podes facelo no formato que desexes e nas canles que consideredes oportunas empregando o hashtag #mollamonospololibro.
Lecturas de confinamento no Club de lectura de Durán Loriga
As persoas que conformamos o Club de lectura de Durán Loriga non podemos evitar botar de menos esa reunión que tiñamos cada quince días para poder compartir o entusiasmo por un libro e pola lectura en xeral. Ese anaquiño no que non só nos xuntabámonos para gozar falando dun libro, senón que volvíamos a lelo de novo con outros ollos grazas a todas as aportacións dos clubeiros e das clubeiras.
E hai ánimo de seguir co club nesta situación? Preguntabámonos as bibliotecarias. A resposta veu soa cando parte do grupo pide compartir as lecturas que quedaron pendentes: comezamos a conversa coa desgarradora crónica dunha familia parisina durante tres xeracións, esta é a investigación que fai a autora -Delphine de Vigan- sobre a súa propia familia en Nada se opone a la noche. Continuamos con La uruguaya –de Pedro Mairal– toda unha viaxe en busca de sedución e onde se expón, a modo de confesión e con moito humor, as dúbidas sobre que o amor perfecto poida traernos a felicidade. Para rematar coas provisións traídas da biblioteca lemos o cómic Polina –de Bastièn Vives-, que foi Prix de Librairies BD en 2011 e que poderedes atopar nos nosos fondos á volta: unha emotiva historia que parte do ballet, dun mestre e dunha aprendiz, para falar da aprendizaxe vital.
Pero sobre todo estamos a redescubrir un xénero literario que, ás veces, queda nun segundo plano respecto á nosa querida novela: O conto e a narración breve están a ser o principal motivo para a reunión. O primeiro que lemos foi o xeneroso regalo que nos ofreceu Marta Sanz a través das redes: Sherezade en el búnker deu que falar (tamén no encontro con ela) e poñer sobre a mesa as situacións complicadas que se están a dar neste encerro, pero que con humor sempre son máis doadas de abordar. Tamén o fermoso e autobiográfico Lejano, sacado do libro El boxeador polaco: un pequeno relato que serviu para mergullarnos por primeira vez no mundo de Eduardo Halfon -Premio Nacional de Literatura en Guatemala-, neste caso como un profesor de universidade canso da docencia, pero en ningún caso da literatura.
Por outra banda, é bo momento para volver aos clásicos, moitos deles facilmente accesibles na rede. Nós xa levamos algúns: Casa tomada de Cortázar deu para milleiros de interpretacións en torno a esa casa que, misteriosamente e de a poucos, vai sendo invadida. Esa sensación de inquedanza tamén está no relato fantasmal La plenitud de la vida, un conto que só puido facer unha escritora tan adiantada á súa época como o foi Edith Wharton. Mais como seguimos na casa, acercámonos a outra historia que sucede tamén nun apartamento, onde hai unha radio que nos permite escoitar todas esas conversas que queremos, ou se cadra non: La radio enorme é un dos moitos relatos que John Cheever publicou no 1947 na revista New Yorker, pero que polo seu significado ten moito de actualidade.
Por suposto tamén compartimos as lecturas que nos acompañan estes días e que imos anotando para ler, agora ou á volta. Estas son algunhas das que podedes descargar nas plataformas de préstamo: Y te irás de aquí, a última novela de Lorenzo Silva que ademais publicou en aberto, a través da revista XLSemanal; La ridícula idea de no volver a verte, de Rosa Montero; La madre de Frankenstein de Almudena Grandes; Recursos inhumanos, de Pierre Lemaitre; Entre visillos, de Carmen Martín Gaite; A corazón abierto, de Elvira Lindo; Tiempo de espera, de Elizabeth Jane Howard; Lluvia fina, de Luis Landero; El extranjero, de Albert Camus; Un amor, Alejandro Palomas; e La Tribuna, de Emilia Pardo Bazán.
Mais en realidade, falamos de todo un pouco. Da claridade nas palabras do filósofo e filólogo Emilio Lledó nestes tempos que vivimos, no documental Mirar palabras. Celebramos o día da poesía achegándonos aos poetas galegos actuais no documental Vértice de Versos, e tamén á mellor poesía en castelán, de man do proxecto Amamos la poesía da RAE. Revisamos os libros de Tània Balló, Las Sinsombrero, e o proxecto documental no que participa e que podemos ver na web de RTVE. Descubrimos o fermoso documental sobre a fotógrafa Ruth Matilda Anderson: A viaxe de Ruth. Tamén o documental adicado á actriz María Casares. Falamos de cine, de música, da operación Balmis, da cheeveriana serie Mad Men, do centenario de Galdós e dos encontros cos nosos autores favoritos nestes días, como é por exemplo Alejandro Palomas.
Este club na distancia é unha experiencia diferente na que se gaña en cooperación, xa que non só se comparte a visión dunha lectura, senón que tamén permítenos navegar xuntos neste mar de información e oferta cultural dixital que estamos a vivir. Así que dende o Club de lectura de adultos DL arrimamos o bote, esta vez en forma de post, para quen queira navegar con nós un pouco: anímaste?
Ano Galdosiano
Nesta semana que comeza, a do Libro (23 de abril), desde as bibliotecas municipais gustaríanos dedicarlle unha entrada do blog a Benito Pérez Galdós, xa que o 2020 é o Ano Galdosiano, en conmemoración do centenario da súa morte. Ademais, falaremos algo máis pormenorizadamente do seu libro El Abuelo, que foi lido polo Club de Lectura de Monte Alto nunha das súas últimas sesións.
Con motivo desta data, institucións coma o Ayuntamiento de Madrid levaron a cabo numerosas iniciativas para a súa conmemoración, coma este Seguir las huellas de Galdós en Madrid.
Galdós fotografado por Pablo Audouard cara a 1904. (Wikimedia Commons)
Non sería xusto chamalo só escritor, posto que Galdós foi novelista, dramaturgo, cronista, académico da Real Academia Española, político… Naceu nas Palmas de Gran Canaria en 1843 e é un dos maiores representantes da novela realista española.
Aos dezanove anos trasládase a vivir a Madrid, onde coñece a Francisco Giner de los Ríos, fundador da Institución Libre de Enseñanza (ILE), quen o anima a escribir. Durante os primeiros anos da súa estancia na capital frecuentou redaccións (escribiu en La Nación e en El Debate), teatros e faladoiros coma o Ateneo, onde coñece a Leopoldo Alas, Clarín, no que sería o comezo dunha profunda amizade.
Imaxe de Pérez Galdós na súa xuventude (circa 1863). Wikimedia Commons.
Nas súas primeiras novelas, como La Fontana de Oro (1870), o autor aínda bebe do romanticismo, aínda que con posterioridade transformaría o panorama literario apartándose desta corrente a favor do realismo e aportando á narrativa una gran expresividade e fondura psicolóxica.
En 1873 comeza a publicar os Episodios nacionales, corenta e seis novelas históricas redactadas entre 1872 e 1912, onde o autor trata a historia de España desde a batalla de Trafalgar ata finais do século XIX (a última serie de libros está inconclusa). Nelas, Galdós pretendía recoller a memoria histórica do pobo español a través da súa vida íntima e cotiá, mesturando vivencias de personaxes ficticios coa narración dos principais acontecementos históricos da época.
O autor continúa escribindo nos seguintes anos as súas novelas de teses (segundo a RAE, aquelas que teñen como obxectivo principal o desenvolvemento dunha determinada opinión ou ideoloxía). A este ciclo pertencen, á parte das primeiras obras que escribiu, outras como Doña Perfecta (1876) ou Marianela (1878).
Fotografía de Galdós cos irmáns Álvarez Quintero, que adaptaron Marianela ao teatro, na revista “Mundo Gráfico”, 18 de octubre de 1916 (exemplar da Biblioteca Nacional de España, AHS 42955)
É en 1881 cando publica La desheredada, que abre o ciclo das súas novelas españolas contemporáneas (ciclo da materia), entre as que destacan outros títulos como Fortunata y Jacinta (1886-7) ou Miau (1888). Neste tipo de obras, Galdós describe a sociedade madrileña na segunda metade do s. XIX baixo perspectivas naturalistas.
Afeccionado á política, afíliase ao Partido Liberal de Sagasta, gran amigo, e en 1886 é deputado por Guayama (Puerto Rico) nas Cortes. Con posterioridade ingresa no Partido Republicano e nas lexislaturas de 1907 e 1910 é deputado por Madrid pola Conxunción Republicano Socialista; en 1914 é elixido deputado por Las Palmas.
Na súa produción novelística, aínda dentro do ciclo de las novelas españolas contemporáneas, inicia unha segunda fase na que, influído pola lectura de León Tolstoy, abandona o influxo do naturalismo e inclínase polo espiritualismo (ciclo espiritualista), publicando entre 1891 e 1897 dez novelas desta nova estética entre as que destacan Tristana (1892) ou Misericordia (1897), que pecha esta etapa.
Dentro da súa produción teatral, os primeiros textos do autor non se conservan. En 1892 estréase no Teatro de la Comedia de Madrid a súa primeira obra madura: Realidad, despois da cal continuou traballando neste eido sen descanso, sendo moitas das súas representacións adaptacións das súas denominadas novelas dialogadas. A estrea máis recordada de Galdós, xunto con Casandra en 1910, foi a de Electra en 1901. Ambas obras criticaban os sectores tradicionalistas católicos do país, pero Electra foi representada nun momento histórico en España no cal, tras os avances liberais do período 1868-1873, crecía de novo a influencia do Vaticano. Esta obra sería tomada como exemplo de anticlericalismo e exaltaría os ánimos da sociedade, tanto nun sentido coma noutro, chegando a provocar que os sectores máis conservadores do país fixesen campaña en contra de outorgarlle o Premio Nobel de Literatura a Pérez Galdós cando foi proposto en 1912. Aquí podedes ver un artigo do diario ABC no que se explica o boicot sufrido polo canario. Tamén é moi interesante escoitar á xornalista Nieves Concostrina na súa sección Acontece que no es poco de La Ventana de Cadena Ser, onde explica de maneira divertida e moi clara, como é habitual nela, o acontecido na estrea de Electra. Podedes facelo aquí.
A súa defensa da Institución Libre de Enseñanza e do laicismo provocou que a Real Academia Española rexeitase a súa candidatura nun primeiro momento, aceptándoa finalmente en 1897.
Perdiérase todo el material histórico de esos años [siglo XIX], salvándose la obra de Galdós, no importaría. Ahí está completa, viva, real la vida de la nación durante los cien años que abarcó la garra del autor. Existen, para siempre, sus centenares y centenares de personajes históricos e imaginados, tan ciertos los unos como los otros. (…) Solo los más grandes en el mundo, y sobran dedos para contarlos, consiguieron otro tanto. Y aun más: le dejaría en la gloria novelera de su tiempo mano a mano con Tolstoi, porque, además de dar vida a seres para siempre presentes, supieron sacar a la luz el genio de su patria a través de sus luchas, glorias y desgracias. (…) Galdós ha hecho más por el conocimiento de España por los españoles –por el pueblo español– que todos los historiadores juntos.
Aub, Max (1966). Manual de historia de la literatura española (páx. 450-452)
EL ABUELO
Antes de falar de El abuelo, convén coñecer as características do estilo narrativo persoal do autor, xa que moitas aparecen nesta obra:
-
Estilo directo e natural, sobre todo nos diálogos, seguindo os postulados estéticos realistas.
-
Uso literario da linguaxe, tanto culta como coloquial, seguindo o modelo cervantino.
-
Dominio do diálogo de inspiración clásica.
-
Construción do relato nunha liña aberta ao humor e a ironía.
-
Habilidade para espir as súas reflexións e un inxente coñecemento de todo academicismo.
-
Tratamento coloquial do texto, recuperando recursos da narrativa oral ou o discurso familiar.
Tamén se pode percibir nesta obra un efectivo e sistemático manexo do simbolismo (evocador da súa propia desilusión pola debilidade de España) e unha conmovedora mágoa pola xente que pretende elevarse da bondade á santidade.
El abuelo é unha novela dialogada, é dicir, parece unha obra de teatro pero é practicamente imposible levala ás táboas tal cal foi escrita (demasiadas anotacións, moi longa, etc.), aínda que con posterioridade Galdós reescribiríaa para estreala nun escenario. Tamén foi levada ao cine por José Luis Garci en 1998, con Fernando Fernán Gómez no papel de Conde de Albrit e sendo candidata ao Óscar como mellor película de fala non inglesa.
Outros temas tratados nesta obra por Pérez Galdós son:
-
Representación da sociedade burguesa rural española de finais do s.XIX e das diferentes xerarquías e estratos existentes na poboación.
-
A honra extemporánea e esaxerada e un sentido do deber que vai máis alá do sentido común e mesmo da bondade. A busca da verdade a toda costa é necesaria?
-
A hipocrisía (o Conde é pobre pero quere seguir vivindo como rico, as actuacións do cura) e a deslealdade (da que o home acusa aos seus antigos criados), así coma a avaricia e a cobiza, representadas en Senén. É ilícito querer ascender?
El dinero lo ganan […] todos aquellos que con paciencia y fina observación van detrás de los que lo pierden…
Pérez Galdós, El abuelo.
-
O amor como un dos motores do mundo, xa que o Conde antepón finalmente este á honra.
-
A ironía e o fino humor co que é tratada toda a novela, tan característica no autor.
Para rematar esta breve conmemoración do ano Galdosiano en tempos de confinamento, recomendámosvos que fagades a visita virtual da súa casa museo de Gran Canaria clicando aquí.
Escritorio da Casa-Museo Pérez Galdós, co coñecido retrato do autor feito por Sorolla (Wikimedia Commons)
Literatura de ciencia ficción… ou non?
Esta semana, comenzabamos no blog falando de filosofía en tempos de pandemia, continuamos facendo un repaso por todas aquelas accións que as bibliotecas estamos a levar a cabo dende as nosas casas para seguir en contacto con todas e todos vós, onte mostrámosvos como foi o encontro virtual dos clubs de lectura con Marta Sanz e hoxe queriamos retomar o punto exacto onde quedamos nos clubs de lectura “Café con libros” da Biblioteca Os Rosales.
Os meses de febreiro e marzo, estabamos dedicándoos á literatura de ciencia ficción. O Pensatorio estaba a tratar o tema do desafío da cuestión tecnolóxica dende a filosofía, o ensaio e o debate. Pero o ciclo temático quedou truncado, aínda que estamos a intentarlle dar continuidade dende o eido dixital. Pensádeo ben: literatura de ciencia ficción, un xénero no que algunhas estáballe custando introducirse, polo inverosímil dos escenarios que presentaban moitos dos textos lidos e/ou comentados e de repente: pandemia, confimanento, incertidume… pero tamén a conciencia da vulnerabilidade das nosas sociedades, da interdependencia total, da necesidade de repensarnos e do ben común como valor esencial a coidar.
Charla de Nieves Delgado na Biblioteca Os Rosales
O martes, 10 de febreiro, a Biblioteca Os Rosales Nieves Delgado ofreceu unha charla sobre a tecnoloxía na literatura de ciencia ficción, dentro do ciclo “Tecnoloxía vs. Humanos. Estamos preparados para a nova era dixital?”. Os clubs de lectura da Biblioteca Os Rosales, Café con libros, nun intento de achegarnos ao xénero da ciencia ficción, vimos de ler dúas obras como “Un mundo feliz” e “Lágrimas en la lluvia”. Na charla de Nieves Delgado incidimos nos aspectos da tecnoloxía que podemos extraer dos libros de ciencia ficción, obtendo as chaves para ler con maior frecuencia esta literatura, derrubando deste xeito posibles prexuizos e vinculándoa coa deriva do mundo no que vivimos.
Nieves Delgado é unha escritora galega de ciencia ficción, gañadora do Premio Ignotus en tres ocasións: polo seu relato curto “Casas rojas” e polas súas novelas “36” e “UNO”. Escribiu tamén multitude de relatos e varios artigos. É editora do Visións 2018. Ademais, compaxina a súa faceta de escritora coa de profesora de física en educación secundaria.
Pero ademáis destas dúas novelas curtas de Nieves: “36” e “UNO”, que poderedes ler en canto volvamos a abrir as nosas portas, recomendámosvos algunhas das nosas últimas lecturas de novelas de ciencia ficción:
“Un mundo feliz” de Aldous Huxley: todo un clásico, que moitas e moitos de nós teremos nas nosas bibliotecas persoais, seguro.
O autor imaxina neste libro, unha sociedade que utilizaría a xenética e o clonaxe para o condicionamento e o control dos individuos. Nesta sociedade futurista, todos os nenos son concibidos en probetas e xeneticamente condicionados para pertencer a unha das 5 categorías de poboación, da máis intelixente á máis estupida. Describe unha ditadura perfecta que tería a aparencia dunha democracia, un cárcere sen muros no cal os prisioneiros non soñarían en evadirse. Un sistema de escravitude onde, grazas ao sistema de consumo e o entretemento, os escravos terían o amor da súa servidume.
A seria Bruna Husky de Rosa Montero: “Lágrimas en la lluvia”, “El peso del corazón” e “Los tiempos del odios”, tres novelas dispoñibles no catálogo de libro electrónico GaliciaLe. Hai ademáis unha adaptación de “Lágrimas en la lluvia” ao cómic, o que nos deu pé no seu día a introducir o xénero do cómic de literatura de ciencia ficción, cunha longa tradición e grandes obras nas nosas comictecas.
Novela de supervivencia nun mundo insólito. Unha procura: o sentido da vida, Un adversario: a morte. Unha conquista: a identidade. A detective Bruna Husky é contratada para descubrir que hai detrás dunha onda de tolemia colectiva nunha contorna social cada vez máis inestable. Mentres, unha man anónima transforma o arquivo central de documentación da Terra para modificar a Historia da humanidade. Agresiva, soa e inadaptada, a detective Bruna Husky vese inmersa nunha trama de alcance mundial mentres se enfronta á constante sospeita de traizón de quen se declara susaliados coa soa compañía dunha serie de seres marxinais capaces de conservar a razón e a tenrura no medio da vertixe da persecución.
“Be Water” de Antía Yáñez. Unha novela xuvenil nun novo proxecto editorial galego, Cuarto de inverno.
Tralo Gran Cataclismo na Terra (non moi alonxada da verdadeira emerxencia climática do planeta), a humanidade xa non pode vivir na superficie terrestre, senón que o fai soterrada unhas estructuras controladas polas elites. Nestas colmeas denúnciase a escaseza de recursos, onde a falta de auga é a chave para manter o control da sociedade. Unha protagonista feminina forte fará que nos cuestionemos xunto a ela estas clases sociais e avancemos pola trama con ganas de seguir os seus pasos, nesta e nunha posible continuación, como xa pide o seu lectorado! A ilustración da capa é de Nana e convida a lela sen demora.
“Frankissstein: una historia de amor” de Jeanette Winterson, tamén dispoñible en GaliciaLe.
Winterson entremezcla varios tempos para falarnos tanto de Mary Shelley ou Ada Lovelace como dun médico transxénero, dun profesor que traballa no campo da intelixencia artificial ou dun empresario cunha industria de robots sexuais no tempo presente (unha Inglaterra post-Brexit). Pero o tema sempre é o mesmo: a dicotomía mente-corpo, o transhumanismo, os avances científicos en cada época, o xeito en que enfrontamos a morte, que é e que non é o ser humano… Ah e sempre tendo presente no debate a cuestión do xénero.
Seguiremos lendo por este camiño aberto. Dende logo, comprobamos tralas lecturas, a charla, as tertulias, a realidade que estamos a vivir… que a ciencia ficción é unha ferramenta estupenda para repensarnos individual e sobre todo colectivamente.
A ciencia ficción é unha ferramenta estupenda para repensarnos individual e sobre todo colectivamente.
Deixámosvos a escolma de lecturas que recollimos trala charla de Nieves Delgado do 10 de marzo e agradecémoslle a xenerosidade coa que agasallounos aquela tarde, que hoxe parece tan lonxana. Repetiremos conversa e apertas, seguro. No catálogo das Bibliotecas Municipais podedes consultar onde poderedes atopar estos títulos, unha vez restablezamos o servizo completo 🙂
Escolma de literatura de ciencia ficción mencionada na charla de Nieves Delgado
Recomendacións do Club de Lectura Forum Mañás para levar con éxito o confinamento
Durante estes días, estamos a ver constantemente, nos medios de comunicación, imaxes desalentadores de como avanza o coronavirus (COVID-19) polo noso país e polo resto do mundo. As cifras de contaxios aumentan diariamente, deixándonos unha sensación de impotencia e desasosego. Debemos darnos un respiro e mergullarnos en historias que nos lembran quen somos, ou que nos fai sentirnos felices.
O club de lectura de Forum Mañá quere compartir con todos vós unha serie de recomendacións de libros que teñen entre os seus andeis, para sobrelevar mellor estes días de confinamento.
El intermedio que somos. Silvia Salgado
Esta non é a historia dun neno con Asperxer, non é tampouco o relato da travesía da súa irmá adolescente. Esta novela fala de nais e fillas. Das mulleres que crían ser, as que son e as que serán algún día. Queda lonxe de ser unha novela romántica, pero si é unha historia de amor. Laura Carson vive e traballa en Madrid onde formou a súa propia familia e desposuíuse da anterior. Está casada con Mario e é nai de dous fillos: Mateo, con síndrome de Asperxer, e Amanda, a irmá adolescente dun Asperxer. O seu traballo como farmacéutica permítelle coñecer case todos os males da veciñanza, pero ela ben sabe que hai doenzas que non se poden curar. Con todos os seus clarescuros garda os seus recordos nunha caixa de latón: as últimas fotos que fixo o seu irmán e tamén as cartas que non le e recibe da súa nai. Amanda Carson, sabe que á súa nai non lle cabe máis dor nesa caixa. Deberá buscar a súa propia ou facerlle fronte a un suceso que a fixo maior a piques de cumprir os 15.
Recomendación de Marisol Ríos
“Está novela fala de mulleres e fillas…Das mulleres que crían ser, as mulleres que son e as que serán algún día. É unha historia de amor á familia. De Silva Salgado, a autora, dicir que as súas novelas son un pracer. Gústanme pola súa mensaxe de benestar. Esta novela é para ti e para todas as mulleres que hai na túa vida.”
La Boda de Leonor. Mireille Calmel
O mosaico dunha época onde a maxia, as intrigas políticas e a sedución aínda influían a partes iguais no curso da Historia. Un mundo de reis e conspiradores, de fe cristiá e bruxería, de amizade e traizón no que a nova duquesa Leonor de Aquitania loita por forxar o seu porvir.
Recomendación de Enrique Pereira
“Leonor de Aquitania é unha das miñas heroínas desde que souben dela na miña mocidade.”
Todo ser humano ten unha chispa divina. O propósito do ioga é acender esta chama para levar a cada persoa a unha conciencia superior.
Recomendación de Marica Freire
“Unha forma de relaxación para soportar esta situación que estamos a vivir e non terminaría mordendo os mobles!!!.”
El talento de Mr. Ripley. Patricia Highsmith
No talento de Mr. Ripley, a máis soada novela de Patricia Highsmith, aparece a súa máis fascinante personaxe: o inquietante e amoral Tom Ripley, figura prototípica dun xénero que Highsmith inventou, que se sitúa entre a novela policíaca e a novela negra, entre Graham Greene e Raymond Chandler, onde o máis trepidante suspense se aúna a unha vertixinosa análise psicolóxica. Mr. Greenleaf, un millonario americano, pídelle a Tom Ripley que tente convencer ao seu fillo Dickie de que regrese ao fogar. Tom acepta o encargo –de paso pon terra por medio a posibles problemas policiais– e atopa a Dickie e á súa amiga Marga, con quen establece unha turbia relación que desemboca no crime e o engano.
Recomendación de Morelva Nobrega
“Novela policíaca clásica moita intriga e moi ben escrita”
El arte de no amargarse la vida. Rafael Santandreu
Sofres de terribilitis? Rafael Santandreu explica que moitos dos problemas emocionais actuais son causa dunha mala filosofía de vida. Con gran facilidade vémonos deprimidos, ansiosos ou moi desgraciados. A arte de non amargarse a vida conta que todos estes trastornos emocionais poderían cualificarse de terribilitis. Na nosa sociedade temos moitas crenzas que nos fan ser infelices como que se non tes parella es desdichado ou que hai que ter un posto de traballo moi importante para realizarse. Seguindo a saga dos grandes libros de psicoloxía para o gran público Rafael Santandreu, expón nesta obra un método práctico e claro, aínda que completamente científico, para camiñar cara ao cambio psicolóxico
Recomendación de Teresa Vázquez
“Estamos a pasar por uns momentos tan críticos; que Santandreu axúdanos no seu libro “A arte de non amargarse a vida”, con tonteras totalmente superfluas e cando pase todo isto. VIVAMOS!!!..
Imposible es nada. Elena Pita.
Con esta idea por bandeira, o cirurxián galego Diego González Rivas, coñecido como doutor Diego,loita contra o cancro de pulmón e a dor en hospitais do mundo enteiro. A súa revolucionaria técnica permite operar a cavidade torácica practicando un pequeno orificio intercostal, ás veces mesmo con anestesia local, e facilita aos pacientes a volta a casa e á vida ás corenta e oito horas. A xornalista e escritora Elena Pita cóntanos con paixón a viaxe deste cirurxián que se atreve cos casos máis complexos para regalar alegría. Diego González Rivas (A Coruña, 1974) en apenas un ano, o 2015, acometeu máis de oitocentas cirurxías maiores ao redor do planeta, a maioría delas nun dos hospitais onde intervén e insignia regularmente, o Xangai Pulmonary Hospital. A súa técnica cirúrxica ( Uniportal VATS) é pioneira mundial: permite extirpar a través dunha única incisión os tumores máis enrevesados. É tamén un dos médicos máis activos na difusión de avances cirúrxicos nas redes sociais. De feito foi quen abriu a primeira canle de cirurxía en Youtube..
Recomendación de Dolores Otero
“Nunca mellor, vai por todos os que nos coidan e que nacen coa vocación de axudar e regalar alegría aos demais.”
Erebus: Historia de un barco. Michael Palin.
O barco que viaxou dúas veces ao cabo do mundo O HMS Erebus emprendeu dous das expedicións navais máis ambiciosas de todos os tempos. A primeira levouno máis ao sur do que calquera humano chegara xamais. Durante a segunda, desapareceu sen deixar rastro nas augas do Ártico. Os motivos do seu tráxico final están rodeados de misterio.Michael Palin, estrela dos Monty Python e expresidente da Real Sociedade Xeográfica de Londres, recrea vívidamente a historia do Erebus, desde o seu botadura en 1826 ás épicas expedicións que o levaron á gloria e despois, ao desastre. Por estas páxinas desfilan os seus fascinantes tripulantes: o gallardo James Clark Ross, o atormentado John Franklin, Francis Crozier, o eterno segundo ao mando ou Joseph Hooker, un brillante naturalista de gatillo fácil. En Erebus, cun estilo fresco e rigoroso, unido a unha exhaustiva investigación, Palin recrea a gran época das exploracións do século XIX e presenta a aventura do barco que viaxou dúas veces ao cabo do mundo.
Recomendación de Zulema Hernández“Para os que gocedes cos relatos de aventuras, nesta expedición real en busca do tan soñado Paso do Noroeste Palin consegue case un documental que vos trasladará ás xeadas zonas de ambos os polos.”
Un vello multimillonario moribundo desexa evitar custe o que custe que os seus fillos, quen xamais se preocuparon por el, herden a súa fortuna. Frustrando os codiciosos intereses da súa familia, redacta un testamento que non deixará indiferente a ninguén.
Troy Phelan, un vello multimillonario cun cancro terminal, encérrase no seu luxoso despacho para escribir o seu último testamento. Está furioso cos seus fillos e coas súas ex esposas, que levan tempo esperando con paciencia carroñera que o tumor do tamaño dunha pelota de golf que crece nun recuncho do seu cerebro acabe coa súa vida e poidan, ao fin, herdar a súa fortuna. O que non imaxinan é que el se gardou un último as na manga. Non permitirá que o cancro leve o seu último alento. Determinou como e cando deixará este mundo: saltará pola xanela do seu ático e deixaralles pasmados. Mentres en Washington a familia Phelan emprende unha encarnizada loita para recuperar o que cre que é seu, Nate Ou’Riley, un avogado litigante e un alcohólico rehabilitado, ten a misión de atopar a Rachel….
Recomendación de Conchi García
“É unha novela sobre avogados e describe o egoísmo das familias #ante as herdanzas”.
.
Chéjov, foi un escritor ruso autor de novelas, relatos curtos, ensaios, obras de teatro e, sobre todo, multitude de contos, xénero literario no que fixo historia e no que se lle considera un mestre.
Chéjov era médico de profesión e durante toda a súa vida compaxinou a gran paixón que sentía pola literatura coa medicina. O seu primeiro libro de relatos, ao que puxo o nome de “Cuentos de Melpómene”, obtivo o Premio Pushkin e isto significou o primeiro dos seus triunfos como escritor. As súas obras de teatro “La gaviota”, “Tío Vania”, “Las tres hermanas” e “El jardín de los cerezos”, aínda que inicialmente pasaron desapercibidas, cultivaron un gran éxito máis tarde, ao ser representadas pola Compañía de Teatro de Arte de Moscova.
Recomendación de Mar Losada
Chéjov transmite sentimentos…. moi apropiado para estes momentos!!
Historia del tiempo. Stephen HawKing
Nel Stephen W. Hawking presenta de forma clara e concisa os conceptos fundamentais da mecánica newtoniana, a teoría da relatividade, a mecánica cuántica e a cosmoloxía contemporánea, temas todos eles que, xunto ao seu interese intrínseco, permiten enmarcar o problema de fondo tratado no libro: a orixe do universo e a creación do espazo-tempo, chegando a asomarse a campos máis amplos e aventurados, como a metafísica e mesmo a teoloxía, ao exporse a natureza dun Deus creador, ou máis ben garante do sentido do universo.
Recomendación de Carmen Bares
“Permítenos gozar da ciencia aos profanos na materia”.
.
O talento narrativo do escritor chileno Luís Sepúlveda, autor da soada novela Un vello que lía novelas de amor, desprégase con mestría nos contos que compoñen o volume. Todos os seus personaxes —vítimas dun desencontro, dun descoido ou un malentendido— viven, quizá sen sabelo, ese instante fugaz en que se decide unha existencia enteira. Unhas veces, as súas desventuras fan sorrir; outras veces, cando se converten en cruel espello da realidade, fan pensar. E namentres, ao longo das páxinas, Sepúlveda introduce ao lector en misteriosas intrigas ou estrañas conspiracións, condúceo a desertos remotos ou rúas populosas, a cafés portuarios ou librerías de vello, lugares poboados de seres estrafalarios, desmesurados ou insignificantes, pero todos eles situados ao bordo do precipicio.
Recomendación de Tere Vilariño
“Son historias curtas que contan os fracasos da xente, pero está contado en clave de humor. Sácache un sorriso que falta fai!!!.”
El balcón en invierno. Luis Landero
Un relato de formación que retrata un país e unha época, por un dos máis grandes novelistas españois. Asomado ao balcón, debaténdose entre a vida que bole na rúa e a novela que empezou a escribir pero que non lle satisfai, o escritor vese asaltado polo recordo dunha conversación que tivo lugar cincuenta anos antes, noutro balcón, coa súa nai. «Eu tiña dezaseis anos, e a miña nai corenta e sete. O meu pai, con cincuenta, morrera en maio, e agora abríase #ante nós un futuro incerto pero tamén prometedor.» Este libro é a narración emocionante dunha infancia nunha familia de labradores en Alburquerque (Estremadura), e unha adolescencia no madrileño barrio da Prosperidade.
Recomendado por Adela Sevilla
“Recomendo este libro porque é un contraste da vida do pobo e a da cidade. Convida a reflexionar cal é mellor.”
Javier Moro recrea en “Mi pecado” unha historia que sucedeu realmente. O seu protagonista é a actriz española Conchita Montenegro quen, en 1930 con apenas 19 anos, desembarcou en Hollywood. Grazas á súa beleza, intelixencia, personalidade e tesón, a nova promesa fíxose un oco entre as principais estrelas do momento. A súa extraordinaria mirada cativou a Leslie Howard, un dos actores máis soados da época, un home casado que lle dobraba a idade. Os amantes viviron o seu idilio entre festas de ilusión e estreas triunfais, paseos dacabalo e voos en avioneta pola costa de California, entre a paixón e o engano. Trece anos máis tarde, a súa historia de amor tivo un desenlace inesperado cando os dous reencontráronse en Madrid e, sen sabelo, influíron no curso da Segunda Guerra Mundial.
Recomendación de Carmen Santos
“É a historia dunha famosa actriz española dos anos 30 que triunfou en Hollywood.”
E ata aquí as recomendacións dos participantes do Club de Lectura Forum Mañás. E ti cal nos recomendas?
Lembra , estes días eu #quedonacasaeleo
